Wat je aandacht geeft...
Wat je aandacht geeft groeit... maar kan je waarnemen zonder te verstoren?
Waarom willen wij toch altijd weer controle en invloed uitoefenen op datgene waar we onze aandacht op richten? Zijn we het verleerd om gewoon waar te nemen? Zonder te beïnvloeden? Gewoon aanwezig te ZIJN, zonder te DOEN?
Oef, dat is lastig, want de hele maatschappij vraagt om actie, vraagt om functioneren, want je wordt vaak afgerekend op wat je doet, presteert. Oké, maar dat is buiten onszelf, dat is wat MEN ons (en wijzelf onszelf) oplegt. Maar hoe zit dat in jezelf? Hoe goed kan jij jezelf waarnemen, zonder te beïnvloeden?
Laten we het eens verkennen…
Waarschijnlijk zit je, terwijl je dit leest. Hoe zit je dan? Hoe zijn je benen? Je armen? Je hoofd? Zit je recht, scheef, gedraaid? Heb je er een oordeel over, niet te recht, te scheef, met je benen over elkaar… of kan je dit gewoon ervaren zonder er iets van te vinden? Zo zit ik op dit moment. Mag het van jezelf?
Nu even praktisch...
Neem eens 1 minuut de tijd om op je adem te letten. Sluit je ogen en neem de beweging van je adem waar. WAAR zit de beweging en hoe is het RITME van je adem? Kan je dit waarnemen zonder de plek of het ritme te veranderen?
Neem nu even die 1 minuut...
Wat gebeurt er met jezelf als je hier een minuut met je aandacht bij bent geweest? Wat doet dat met de beleving van jezelf, veranderd er iets in hoe jij jezelf ziet, ervaart? En de wereld om je heen?
Wat veranderd er in jou, na 1 minuut aandacht voor je adem?
Ik kan je wel vertellen dat dit iets is dat ik vaak doe. Even een moment de aandacht naar binnen. De adem volgen zonder te beïnvloeden. Want dat vertelt mij veel over mijzelf en mijn functioneren.
En ja, soms gaat me het me heel makkelijk af, maar soms, dan zit ik er met mijn wil bovenop en wil ik dat het rustig wordt, lager, trager, dieper, meer van binnen… kortom dat het anders ‘moet’. En dat besef maakt dat ik mijzelf weer tot de orde kan roepen.
“Hee Inge, laat zijn en bemoei je er niet mee, LAAT."
"Hee Inge, Kijk ernaar en accepteer dat het is zoals het is. Je hebt geen idee waarom die adem ineens hoog, snel, voor of hoe dan ook is. Dus neem de tijd om er met je aandacht bij te zijn en merk dat het als vanzelf veranderd.”
Geduld !!
De margrietjes groeien echt niet harder als je eraan trekt.
En ja, warempel. Keer op keer veranderd het vanzelf. Word ik rustiger, stiller, kan ik meer zijn zonder te veel te ‘moeten’ doen. En gaat het functioneren daarna ook weer veel meer vanzelf.
Dus waarom zouden we niet wat meer tijd nemen om te ZIJN. Gewoon even niks. Want dat verandert de kwaliteit van je functioneren, vanzelf. En als jij dat doet geef je onbewust de ander om je heen ook het gevoel dat die er gewoon mag zijn. WAUW, het sneeuwbal effect begint weer. De olievlek begint weer…
En zo draag jij bij aan een andere wereld, vanuit zijn. Simpel en eenvoudig.
Lees hierover ook mijn blog:
Doe - N - iets
Interessant hè, en het wordt nog leuker en boeiender nadat je de serie over borst- en buikruimte hebt gevolgd.
Dat beloof ik je. Deze komt online of in de praktijk in maart en april 2024 of via audio (MP3).
Meer informatie over deze serie vind je hier.
